دیرینهشناسان با مطالعه ۱۶هزار و ۶۰۰ فسیل رد پای دایناسورهای دو پا در بولیوی، به نتایج جالبی دست یافتند.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۳ مطلب
دیرینهشناسان با مطالعه ۱۶هزار و ۶۰۰ فسیل رد پای دایناسورهای دو پا در بولیوی، به نتایج جالبی دست یافتند.
گروهی از دانشمندان در چین برای نخستینبار توانستهاند سن تخمهای دایناسور را با استفاده از روشی تازه تعیین کنند؛ روشی که به گفته آنها نوعی «ساعت اتمی فسیلها» است.
مطالعهای تازه نشان میدهد میزان دیاکسید کربن موجود در جو زمین در زمان داینسورها به قدری زیاد بود که اگر انسانها در آن دوران زندگی میکردند، احتمالا برای نفس کشیدن به مشکل برمیخوردند.
پژوهشگران دانشگاه ییل دادههای ژنتیکی ۳۴ گونه زنده از این سوسمارها را با فسیلهایی از کرتاسه تا دوره میوسن در آمریکای شمالی، مرکزی و کوبا ترکیب کردند.
برخورد سیارک با زمین باعث نابودی دایناسورها شد. اگر دایناسورها در نتیجه میلیونها سال تکامل شکل گرفته بودند، پس چرا پس از انقراض دیگر هیچوقت فرصت حضور مجدد آنها در کره زمین داده نشد؟
نویسندگان به این نتیجه رسیدند که نسبت ایزوتوپهای روتنیم با نسبتهای موجود در سایر سیارکهای کربنی شناختهشده تطابق دارد و عامل قتلعام دایناسورها یک سیارک کربنی از نوع «سی» (C) بوده است.
در ۲۰ فوریه ۱۸۲۴، ویلیام باکلند در سخنرانی خود، بر اساس چند قطعه استخوان یافت شده، نظریهای مبنی بر وجود موجودی به نام مگالوسوروس مطرح کرد. البته درک اولیه او از این موجود کاملاً نادرست بود. او مگالوسوروس را شبیه به یک خزنده غول پیکر چهاردست و پا تصور میکرد.
پیری انسان ممکن است تحت تاثیر میلیونها سال تسلط دایناسورها بر روی کره زمین بوده باشد.
رایانهها با مهندسی معکوس سابقههای فسیلی، علتهای بروز یک فاجعه بزرگ و انقراض دایناسورها را شناسایی کردند.
بقایای ژئوشیمیایی و ارگانیک در سوابق فسیلی بطور روشن شرایط فاجعهآمیز در دوره انقراض دایناسورهای یاد شده را ثبت میکند؛ هر چند تاثیرات شرایط ایجاد شده در آن زمان روشن است اما علت این انقراض نامشخص مانده است.
