بارش باران، آبگرفتگی معابر و سرما در غزه، به رنج مردم آواره فلسطین افزوده است.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۸۷۰ مطلب
بارش باران، آبگرفتگی معابر و سرما در غزه، به رنج مردم آواره فلسطین افزوده است.
دو سال پس از حمله حماس، بنیامین نتانیاهو که زمانی در آستانه سقوط بود، اکنون در کنار ترامپ در کنست ایستاده و خود را برای انتخاباتی سرنوشتساز در ۲۰۲۶ آماده میکند. او با استفاده از جنگ، کنترل رسانهها و تضعیف نهادهای دموکراتیک، تلاش می کند قدرت خود را تثبیت کند. در برابرش، اپوزیسیونی پراکنده و رقیبی چون نفتالی بنت قرار دارد.
در ویدئویی تأثیرگذار، یک جوان از غزه در واکنش به نابودی رویای زندگی مشترکشان توسط حملات موشکی رژیم صهیونیستی، لباس عروس نامزد خود و کارت دعوت مراسم عروسیشان را به آتش کشید. این حادثه تلخ یادآور آن است که جنگ چگونه زندگی و آرزوهای شهروندان غیرنظامی را برای همیشه متأثر میکند و خانوادهها را از هم جدا میسازد.
فیلم هوایی، ویرانی گسترده در محله تل الهوی در جنوب شهر غزه را دو سال پس از جنگ ویرانگر بین اسرائیل و حماس نشان میدهد.
توافق آتشبس اخیر در غزه بیش از آنکه نشانه صلح باشد، ترفندی برای تجدید قوای اسرائیل و حذف فشارهای داخلی نتانیاهو بود. اسرائیل با نقض مکرر آتشبس و ادامه بمبارانها، سیاست اشغال و سلطه را زیر نام صلح دنبال میکند. طرح مشترک تلآویو و واشنگتن با تقسیم غزه به دو بخش و بازسازی گزینشی، در عمل تثبیت اشغال را هدف دارد. نتیجه آن، تداوم محاصره، فقر و بیثباتی در نوار غزه و دورتر شدن صلح واقعی فلسطینی–اسرائیلی است.
مقاله به تحلیل شکنندگی آتشبس اخیر غزه میپردازد که در قالب «طرح ۲۰ مادهای ترامپ» اجرا شده اما فاقد سازوکار اجرایی، جدول زمانی و ضمانت نظارتی است. اسرائیل شرط ورود به مرحله دوم را بازگرداندن پیکر گروگانها میداند و حماس آن را رد میکند، در حالیکه بحران انسانی غزه شدت گرفته است. نویسنده تأکید میکند بدون نهاد ناظر مستقل، جدول زمانی خروج نیروها و ضمانت امنیت غیرنظامیان، این آتشبس چیزی جز تعلیق موقت در چرخه خشونت نخواهد بود.
مقاله به تناقض سیاستهای نتانیاهو در قبال غزه و رقابت فزایندهٔ اسرائیل و ترکیه بر سر نفوذ منطقهای میپردازد. در حالیکه تلآویو بر کنترل امنیتی خود در غزه تأکید دارد، طرح نیروی چندملیتی به عرصهای برای تقابل با آنکارا تبدیل شده است. ترکیه با استفاده از دیپلماسی نظامی و نفوذ بشردوستانه در غزه، جایگاه خود را در معادلات خاورمیانه تقویت کرده است؛ رقابتی که میتواند مسیر روابط آنکارا–تلآویو و طرح ترامپ برای غزه را دگرگون سازد.
روابط آمریکا و اسرائیل وارد مرحلهای تازه شده است؛ جایی که دونالد ترامپ، برخلاف گذشته، نقش قیم و ناظر را بر بنیامین نتانیاهو ایفا میکند. از واداشتن او به عذرخواهی تا رد صریح طرح الحاق کرانهٔ باختری، نشانههایی از تغییر توازن قدرت میان واشنگتن و تلآویو دیده میشود. هرچند ترامپ همچنان از اسرائیل حمایت میکند، اما کنترل بیشتری بر تصمیماتش اعمال میکند و دیگر از آن شیفتگی بیقید و شرط دوران نخست ریاستجمهوریاش خبری نیست.
در وضعیت فعلی این نکته آشکار شده که اسرائیل با آتشبس کنونی شبیه به یک سوئیچ رفتار می کند. آن را هر زمان که بخواهد روشن یا خاموش می کند. روز یکشنبه گذشته، اسرائیل مجددا بمباران ها علیه نوار غزه را از سر گرفت و روز دوشنبه دوباره به فضای آتشبس برگشت. اسرائیل به نحوی رفتار می کند که گویی زندگی مردم فلسطین هیچ ارزشی ندارد.
اسرائیل در حالیکه ظاهراً از طرح الحاق کرانهٔ باختری عقبنشینی کرده، در عمل با گسترش شهرکسازی و انتقال اختیارات به نهادهای غیرنظامی، روند الحاق را پیش میبرد. اختلافات ظاهری میان نتانیاهو، راستگرایان افراطی و ترامپ، بیش از آنکه واقعی باشد، بخشی از یک مانور سیاسی هماهنگ است. ترامپ نیز با مخالفت تاکتیکی خود تلاش می کند روابطش با اعراب و تصویر «قهرمان صلح» را حفظ کند؛ درحالیکه پروژهٔ «اسرائیل بزرگ» همچنان هدف اصلی تلآویو باقی مانده است.
