«سرمایه انسانی ایران که در جهان پراکندهاند، در امنیت و آینده کشور نقش موثر دارند، برای حمایت و مراقبت از استاد و دانشجوی مهاجرت کرده میتوان به سیاست شبکهسازی و تقویت پیوندهای فرهنگی و ارتباط فعال با ایران اولویت داد… درک تنوع و ظرفیتهای متفاوت دایاسپورای ایرانی و تلاش برای انسجام و همبستگی میان نخبگان در داخل و خارج از کشور و کمک به ایجاد و گسترش شبکهها و نهادهای مدنی، ضرورتی مشهود پیش روی جامعه، نظام حکمرانی، مهاجرت کنندگان، و شهروندان مصمم به مهاجرت است.»