در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۳۱۸ مطلب
دونالد ترامپ پس از ضربالاجل بینتیجه به پوتین، نشست ۱۵ اوت در آلاسکا را اعلام کرد. پوتین پیش از آن آتشبس محدود هوایی و دریایی را پیشنهاد داد، اما در مذاکرات با نماینده ترامپ، توقف جنگ را به عقبنشینی اوکراین از دونتسک و لوهانسک مشروط کرد؛ پیشنهادی که زلنسکی رد کرد. اختلافات داخلی در دولت ترامپ، پیشروی کند روسیه، بحران مالی کرملین و تنشهای داخلی اوکراین، چشمانداز صلح را مبهم کرده است
دونالد ترامپ و ولادیمیر پوتین ۱۵ اوت در آلاسکا برای مذاکره درباره پایان جنگ اوکراین دیدار میکنند؛ طرحهای مطرحشده شامل واگذاری مناطق اشغالی بهویژه دونباس، به روسیه در ازای آتشبس است. اوکراین و اروپا پیشتر طرح مشابه ویتکاف را به دلیل فقدان تضمین امنیتی رد کردهاند. پوتین دیدار مستقیم با زلنسکی را نپذیرفته و بر اهدافی چون خلع سلاح اوکراین و تضمین بیطرفی آن پافشاری دارد؛ اروپا نگران فشار مشترک ترامپ و پوتین بر کییف است.
در دور دوم ریاستجمهوری ترامپ، او با افزایش فشار اقتصادی بر روسیه، از جمله وضع تعرفههای سنگین علیه هند به دلیل خرید نفت روسیه و تهدید به تحریمهای بیشتر، به دنبال واداشتن پوتین به پایان جنگ اوکراین است. با این حال، اجرای برخی گزینههای کلیدی مانند توقیف داراییهای روسیه و تحریم شرکتهای کلیدی روسی هنوز عملی نشده است و اقدامات ترامپ فعلاً بیشتر حالت هشدار و ارسال سیگنال داشتهاند.
در پی تشدید تنشها بر سر جنگ اوکراین، استیو ویتکاف، فرستاده ویژه ترامپ، به درخواست کرملین با پوتین دیدار کرد تا از تحریمهای جدید آمریکا جلوگیری کند؛ اما نتیجه این مذاکرات سهساعته همچنان مبهم است. ترامپ تهدید کرده در صورت عدم توافق صلح تا جمعه، تحریمهای گسترده علیه روسیه و خریداران انرژی این کشور را اجرا خواهد کرد.
تنشها در جبهه جنگ تشدید یافته و تمرکز حملات به زیرساختها افزایش یافته است. تصاویری منتشر شده که حمله پهپادهای انتحاری اوکراینی را به یک پالایشگاه تولید سوخت هواپیما در استان سامارا و همچنین یک تاسیسات صنعتی در شهر پنزا در مرکز روسیه مستند میسازد.
نویسنده با نقد عملکرد دونالد ترامپ، او را شخصیتی توصیف میکند که با وجود مهارتهای سیاسی و توانایی در قبضه قدرت، به دلیل ناآگاهی، خودمحوری و تصمیمات شتابزده، فرصتهای تاریخی برای اصلاحات اساسی و تقویت جایگاه آمریکا را از دست داد. سیاستهای داخلی و خارجی ترامپ باعث افزایش شکاف اجتماعی، تضعیف زیرساختها، عقبماندگی علمی و دیپلماتیک، و افول موقعیت جهانی آمریکا شد؛ فرصتی که میتوانست نقطه عطفی برای آمریکا باشد، به هدر رفت.
در شش ماه نخست ریاستجمهوری ترامپ، وعدههای او برای پایان دادن به جنگهای اوکراین و غزه محقق نشده و هر دو بحران، پیچیدهتر و بینتیجهتر از قبل باقی ماندهاند. در هر دو جبهه، به دلیل نبود حوزه توافق ممکن میان طرفهای درگیر، تلاشهای دیپلماتیک شکست خورده و شرایط انسانی در غزه به فاجعه رسیده است. سیاستهای متزلزل و تغییرات ناگهانی ترامپ نیز بحرانها را تشدید کرده و راهحل روشنی ارائه نشده است.
ترامپ با ابراز «مأیوس» شدن از ولادیمیر پوتین، ضربالاجل خود به روسیه برای پایان دادن به جنگ اوکراین را از ۵۰ روز به ۱۰ الی ۱۲ روز کاهش داد.
تغییرات اخیر ترامپ در سیاست خارجی، چه در قبال روسیه، چین، ناتو یا خاورمیانه، با وعدههای قبلی او در تضاد است و حتی وفادارانش را سردرگم کرده است. این چرخشها یا ناشی از سلطه دوباره جریان سنتی سیاست خارجی، یا تطبیق با واقعیتها و بیش از همه ریشه در شخصیت خودمحور و بیثبات ترامپ دارد؛ رویکردی که سیاست خارجی آمریکا را به بیثباتترین و پرآشوبترین دوران خود رسانده است.
تحول در رویکرد ترامپ نسبت به اوکراین، فرصتی بیسابقه برای افزایش فشار متحدان غربی به کاخ سفید فراهم کرده است. اکنون تداوم حمایت نظامی و سیاسی آمریکا از کییف، نهتنها مانع تقویت موقعیت روسیه در اروپا و تضعیف جایگاه جهانی واشنگتن خواهد شد، بلکه از فروپاشی نظم امنیتی غرب جلوگیری میکند. در صورت سقوط اوکراین، اعتبار ترامپ و نفوذ آمریکا در جهان بهشدت آسیب خواهد دید.
