در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۷۹ مطلب
آواز شجریان بیانگر «حس زمانه» بود «افراد باید حس کنند این موسیقی بیانگر زندگی آنهاست.» باورش این بود که بین موسیقی و فضای اجتماعی رابطه برقرار است و قبول نداشت موسیقی ایران، موسیقی غم است چراکه این «به سبب تاریخ پرنشیبوفراز ما و ستمهایی بوده که بر مردم ما روا میداشتهاند وگرنه از آن برای بیان شادی هم میشود استفاده کرد. به موسیقی حمله نکنیم! چون این فرهنگ را منعکس میکند. این فرهنگ هم که نتیجه تاریخ این سرزمین است.»
علی سرزعیم اقتصاددان نوشت: اگر خیر بلندمدت جامعه در داشتن افراد متخصص، هنرمند و اندیشمند مستقل و آزاد است که تابع جزر و مد سیاسی نباشند این امر تنها با صیانت حکومت از حقوق معنوی آنها در خلق آثار هنری، فکری و عملی ممکن میشود. تا زمانی که مهمترین وظیفه وزارت ارشاد از مجوز دادن به صیانت از حقوق معنوی خالقان آثار هنری و فکری تغییر نکند و لااقل این اولویتها جابهجا نشوند، ظهور نخبگان کم و انگشت شمار خواهد بود و خیر بلندمدت جامعه محقق نخواهد شد.
جواد مجابی نویسنده، شاعر و پژوهشگر نوشت: شجریان در سراسر زندگی فرهنگیاش، از مردم خواند و برای مردم خواند و مردمی ماند. از رؤیاها و واقعیتهای انسان ایرانی در جهان معاصر آوازه درافکند. هنر شجریان بود که طول و عرض جغرافیا و تاریخ موسیقی و شعر کشورمان را کاشفانه پیمود و عاشقانه آن را به امروز و فردا هدیه کرد. در فراز و فرود حیات ملی، او با مناسبخوانی و موقعیتدانی، ژرفترین و نابترین پیامهای عاطفی و اندیشگی مردم کشورش را با آوای رسا به گوش روزگار رساند.
پیکر استاد محمدرضا شجریان پس از تشییع با حضور خانواده او و مسئولان کشوری و استانی در خانه ابدی خود آرام گرفت./منبع: همشهری آنلاین
پیکر استاد محمدرضا شجریان، صبح شنبه، ۱۹مهرماه طی مراسمی با حضور خانواده این هنرمند و چهره های فرهنگی و هنری و حضور قشرهای مختلف مردم در محوطه آرامگاه فردوسی واقع در توس به خاک سپرده شد. پیکر مرحوم شجریان با پخش نوای جاودانه ربنای عرفانی استاد آواز ایران در محوطه آرامگاه فردوسی مشهد اجرا و پیکر وی در خاک توس کنار حکیم ابوالقاسم فردوسی آرام گرفت.
جواد مجابی نویسنده و شاعر درباره درگذشت استاد محمد رضا شجریان نوشت: برافراشتی، پاس داشتی و نگه داشتی حرمت موسیقی و حیات آن را در دایره تحریم و انهدام. یک بار دیگر این حقیقت تاریخی را آشکار کردی که حتی یک صدا میتواند سکوت همگانی را بشکند و میشکند. صدای محاصره شده هم میتواند بر حقانیت ابدی هنر گواه باشد و آن را از زوال ظاهری برهاند.
«بخوان که از صدای تو سپیده سر برآورد» سروده ایی است که دکتر شفیعی کدکنی به مناسبت هفتاد سالگی استاد شجریان سرودند و اولین مرتبه در مجله بخارا، شماره ۸۰ (فروردین و اردیبهشت ۱۳۹۰) منتشر شد.
در قله هنری بودن یک بحث است و احیای آن هنر و نجات آن بحث دیگری است. اهمیت شجریان در حفظ موسیقی سنتی ایران و احیا و ارتقای آن بیبدیل است. بدون شجریان موسیقی ایرانی حداقل برای یکی، دو دهه به کما میرفت و پس از آن شاهد فوران موسیقی مبتذل میبودیم همچنان که در دو دهه اخیر با نادیده گرفتن حاملان این موسیقی به صورت آگاهانه امثال تتلو را بال و پر دادند.
صبح امروز پیکر استاد محمدرضا شجریان در محل آرامگاه فردوسی مشهد به خاک سپرده شد. قرار بود پیکر استاد در کنار آرامگاه اخوان ثالث شاعر معاصر به خاک سپرده شود اما به دلیل جانمایی نامناسب محل تدفین، به درخواست خانواده وی تغییر یافت و در محوطه موزه آرامگاه فردوسی خاکسپاری شد.
مراسم تشییع استاد محمدرضا شجریان در طوس برگزار شد. علاقمندان به استاد محمدرضا شجریان در ساعات اولیه صبح امروز شنبه (۱۹ مهر) در آرامگاه فردوسی برای تشییع پیکر ایشان حضور یافتند.
