رئیس مرکز توسعه فرهنگ و هنر در فضای مجازی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اظهار داشت: از قبل از نوشتهها و توافقها که الان صحبت آن هست و مد نظر است، آحاد دلسوزان، فعالان فضای مجازی، مسئولان کشور بر ضرورت ارتقای محتوای فرهنگی در کشور تاکید داشته و دارند.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۴۱ مطلب
رئیس مرکز توسعه فرهنگ و هنر در فضای مجازی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اظهار داشت: از قبل از نوشتهها و توافقها که الان صحبت آن هست و مد نظر است، آحاد دلسوزان، فعالان فضای مجازی، مسئولان کشور بر ضرورت ارتقای محتوای فرهنگی در کشور تاکید داشته و دارند.
او با اشاره به اینکه آنچه که در بسترهای برخط نمایش خانگی پخش میشود، اعم از فیلم سینمایی، تئاتر، انیمیشن، موسیقی و... عمدتاً محصولاتی است که تحت نظارت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است، گفت که همه معترفند که محدوده اینها ذاتاً متعلق به وزارت ارشاد است. تنها موردی که محل اختلاف میان صداوسیما و وزارت فرهنگ بوده، بخش سریال است که آن هم موضوع نظارت بر آنها است که مطرح است.
فروش ۱۱ میلیارد تومانی طی ۲۱ روز از زمان اکران برخط این اثر سینمایی از ۲۹ اسفند تا به امروز رکوردی مطلوب در حوزه اکران آنلاین فیلمهای سینمایی به شمار میرود که دینامیت توانست این رکورد را به نام خود ثبت کند.
این اقدام برای اولینبار بهمنظور حمایت از رسانههای صوت و تصویر فراگیر، تکمیل سبد محتوایی آنها و افزایش محتوای سالم در فضای مجازی فراهم میشود.
بازیگر مجموعههای «ساعت خوش»، «قهوه تلخ»، «مرد هزارچهره»، «معمای شاه» و «کلاه پهلوی» تاکید کرد: یکی از ایرادهای سریالهای حوزه طنز این است که وقتی کاری پخش میشود، عدهای میگویند به ما توهین شده است، در حالی که این طور نیست.
رزیتا غفاری گفت: نویسندهها به خوبی حمایت نمیشوند و از آنها سفارشی درخواست نمیشود. شاید به مرور زمان اوضاع بهتر شود.
ایرج طهماسب قرار است به نمایش خانگی برود و مجموعه نمایشی جدید خود را با شخصیتهای عروسکی جدید تولید کند.
سریالها زمانی به سختی در دسترس مخاطبان بودند. باید هزینههای بالایی برای خرید سی دی پرداخت میکردند تا پکیجهای کامل چند فصلی آنها را بخرند. این روزها به لطف پلتفرهای متعدد تماشای بهترین سریالها کار سختی نیست.
تینا پاکروان از درگذشت بانویی خبر داد که خاطراتش را در سریال «خاتون» میبینیم.
مخاطب ایرانی به مدد فناوری، به انواع محتواهای هنری در دنیا، بهراحتی آبخوردن دسترسی کامل دارد و هیچ محدودیتی را برنمیتابد. پس چرا توش و توان سیاستگذاران و متولیان فرهنگی، به ایجاد انحصار و توسعه مقررات کسب مجوز و محدودسازیها خلاصه میشود و کار دیگری نمیکنند؟