در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۹۰ مطلب
آمار سازمان پزشکی قانونی درباره فوتیها در حوادث کار، اما متفاوت و نشان دهنده کار غیررسمی کارگران در ایران و بیمه نبودن تعداد زیادی از آنهاست؛ براساس اعلام این سازمان، ۱۹۰۰ نفر بر اثر حوادث شغلی مردهاند، درحالیکه سازمان تامین اجتماعی این تعداد را درباره بیمهشدگان اعلام کرده و آن را ۴۵۵ نفر در سال ۱۴۰۱ دانسته است.
با گذشت ۱۰ماه از حادثه معدن شازند همچنان یکی از کارگران زیر آوار است و گفته میشود امدادگران عملیات جستجو را متوقف کردهاند.
هویت این کارگر، مختار گیلکی، اهل روستای فارسیان واقع در استان گلستان، گزارش شده است.
حادثه تلخ دیگری در معدن زغالسنگ جواهر زغال مهماندویه دامغان رخ داد و هفتکارگر جان خود را از دست دادند. این دومین حادثه در یکهفته اخیر در معادن کشور است که جان معدنچیان را میگیرد.
محمدصادق اکبری، رئیس کل دادگستری استان سمنان گفته است که برای بررسی ابعاد و علل وقوع این حادثه پرونده قضایی تشکیل شده و این معدن فعلاً تعطیل شده است. او این را هم گفته که گزارشهای اولیه حاکی از آن است که این معدن، مجوز فعالیت داشته و از آذرماه سال گذشته بهعلت سرمای شدید آن منطقه، امکان ادامه فعالیت نداشته و ادامه فعالیت آن متوقف شده بود و روز دوشنبه در اولین روز کاری، این حادثه اتفاق افتاده است.
سخنگوی هلال احمر گفت: پیکر کارگران از معدن خارج شد. ۷ کارگر معدن دامغان فوت شدند.
رییس اورژانس پیشبیمارستانی دانشگاه علومپزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان سمنان گفت: شمار فوتشدگان حادثه معدن مهماندویه دامغان، با پیدا شدن پیکر ۲ اتباع خارجی دیگر، به پنج نفر رسید و جستوجوها برای یافتن ۲ کارگر دیگر همچنان ادامه دارد.
حادثه گازگرفتگی در معدن جواهر زغال دامغان ساعتی قبل به محبوس شدن شش نفر در تونل منجر شده است.
دستمزد فعلی کارگران کمتر از ۳۰ درصد سبد معیشت را پوشش میدهد، در حالی که طبق قانون کار، باید کفاف حداقل هزینههای زندگی را بدهد. طی دو سال اخیر گذران زندگی با این رقم دستمزد، حتی با حذف ضروریات هم امکانپذیر نبوده و به همین دلیل، کارگران به شغلهای دوم و سوم و مشاغل کاذب روی آوردهاند. این وضع به کمبود بحرانی کارگر متخصص به خصوص در بخش صنعت و تولید منجر شده؛ چون کارگر متخصص ناچار شده برای تأمین هزینه زندگی خانوادهاش از اشتغال در بخش صنعت و تولید دست بکشد یا به شغل دوم یا شغلهای واسطهای و…
مرگ ۱۰۷۷ کارگر در ششماهه نخست سال ۱۴۰۳، به معنای مرگ حدود ۲۰۰ کارگر در هر ماه بر اثر حادثه کار است؛ به این ترتیب، در هر هفته، حدود ۵۰ کارگر بر اثر حادثه کار و بیتوجهی و اهمال کارفرمایان و عدم نظارت بازرسان کار جان خود را از دست میدهند.
