در ابتدای پیروزی انقلاب بحثهایی در جامعه سیاسی مذهبی پیرامون مواجهه آیت الله خویی با مسائل انقلاب مطرح شد. این بحث آنجا حساستر میشد که ایشان تقریبا در حوادث ۱۳۴۲تا ۱۳۵۷ سکوت کرده بودند و همین سکوت، شائبههایی را در بین مقلدان ایشان ایجاد کرده بود.