در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۴۰ مطلب
محمد درویش، پژوهشگر و فعال حوزه محیطزیست گفت: خشکشدن دریاچه ارومیه تنها بهمعنای از دست رفتن بزرگترین پهنه آبی ایران نیست. ندیدن دریاچه و تبدیل شدن آن به برهوت نمک و مرکز تولید گردوخاک، روی روان مردم اثر سوء میگذارد که نه قابل جبران است، نه اندازهگیری میشود.
عقبنشینی دریاچه ارومیه باعث ایجاد یک بالاآمدگی-خمش الاستیک و فرونشست محلی ناشی از تراکم سفره آب زیرزمینی شده است. این تغییرات، تنشهای نرمال و برشی را روی گسلهای مجاور تغییر میدهند.
مجید رستگاری، مدیرعامل شرکت آب منطقهای آذربایجان غربی، استخرهای باغات و اراضی کشاورزی را پاشنه آشیل مدیریت آبی حوضه دریاچه دانست و گفت: تا زمانی که بازار آب شکل نگیرد، مصرف بیرویه ادامه دارد و وضع بهبود نمییابد. قانون توزیع عادلانه آب تصویب شده است و در این زمینه راهاندازی مانیتورینگ مصرف آب در حوضه دریاچه ارومیه را ضروری است.
اسکندر مختاری طالقانی، مرمتگر و پژوهشگر میراث معماری و شهرسازی با ابراز تاسف از بلایی که توسعه و شهرنشینی بر سر میراث ارزشمند پایتخت آورده، گفت: «قناتهای تهران روایتی اندوهبار دارند و یکی از نقاط تاریک توسعه معاصر شهری در ایران محسوب میشوند. هماکنون که با شما سخن میگویم، بسیاری از قناتهای تهران هنوز فعالند اما آب آنها مستقیما وارد شبکه فاضلاب شهری میشود.»
الهه موحدی، کارشناس محیطزیست، گفت: در تابستان امسال، فهرستی بلند از تالابها و دریاچههای کشور بهطور کامل خشک شدند: دریاچه ارومیه، تالابهای امدژ، حوض سلطان، دریاچه نمک، شیمبار، بختگان، گاوخونی، مهارلو، میانگران و هامون. این خشکیدگی گسترده، صرفاً نتیجه تغییر اقلیم و گرمایش جهانی نیست؛ بخش اعظم ماجرا به پرداخت نشدن حقابه تالابها و برداشتهای بیرویه از منابع آبی کشور بازمیگردد.
رئیس اداره محیط زیست کرمانشاه از خشک شدن سراب نیلوفر بهعنوان یکی از سرابهای مهم کرمانشاه خبر داد و گفت: در بازدیدی که چند روز قبل از این سراب داشتیم، دبی آن صفر بود و سراب کامل خشک شده بود.
نماینده مردم ارومیه گفت: کارشناسان راه برونرفت از این وضعیت را در مجموعهای از اقدامات همزمان میدانند: کاهش سطح زیر کشت محصولات آببر، کنترل چاههای غیرمجاز، تخصیص حقابه واقعی به دریاچه، هماهنگی نهادی و نظارت شفاف بر پروژهها و در نهایت مشارکت جدی جوامع محلی همراه با ارائه معیشت جایگزین برای کشاورزان.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه بینالمللی زلزلهشناس کفت: برخی به صراحت ادعا کردهاند که این دریاچه ممکن است به منظور مقاصد خاص، خشکانیده شده باشد. واقعاً نمیشود در مورد آن صحبت کرد، زیرا بیتدبیریهای زیادی در مدیریت دریاچه وجود داشته است.
استاد پژوهشگاه بینالمللی زلزلهشناسی و مهندسی زلزله از کاهش ۹۸ درصدی حجم آب دریاچه ارومیه نسبت به سطح آن در سال ۱۳۷۴ خبر داد و گفت: در سال جاری پیشبینی شوم «دریاچه در حال مرگ» به واقعیت تبدیل شده و دشتی نمکی و بیحاصل را به جا گذاشته که سلامت و معیشت میلیونها نفر را تهدید میکند.
استاندار اصفهان علت اصلی فرونشست در این شهر را خشک شدن زایندهرود به عنوان شاهرگ تغذیه آبخوان دانست.
