درخواست عمه برای قصاص برادرزادهاش/ متهم: اشتباهی شلیک کردم
درپی قتل یک پسرعمه در سال ۱۴۰۲ توسط پسرداییاش، مادر مقتول گفت: من هیچ گاه نمیتوانم از خون پسرم بگذرم.
اواسط سال ۱۴۰۲ با اعلام خبر یک قتل در باغی اطراف کرج به پلیس، پرونده جنایی تشکیل شد.
به گزارش ایران، وقتی مأموران به محل حادثه رفتند، مشخص شد که پسرجوانی به نام حمید از سوی پسردایی خود بر اثر شلیک گلوله به قتل رسیده است.
مادر مقتول در توضیح ماجرا به پلیس گفت: «اختلاف پسرم و برادرزادهام خسرو بر سر یک زمین بود. پسرم چند ماه قبل زمینی را از فردی خرید و از آنجا که خسرو هم طالب آن زمین بود، از کار حمید ناراحت شد و سر همین موضوع با هم اختلاف پیدا کردند.»
در ادامه تحقیقات معلوم شد که عامل اصلی جنایت پس از قتل پسرعمهاش، به کشور ترکیه گریخته است.
در حالی که تلاش برای دستگیری او ادامه داشت، عمه متهم رضایت بدون قید و شرطش را اعلام کرد.
چند هفته بعد نیز خسرو که در ترکیه دستگیر شده بود، به ایران بازگردانده شد و تحت بازجویی قرار گرفت. او با پذیرش اتهامش گفت: «روز حادثه در باغم نشسته بودم که به یکباره دیدم حمید با اسلحه شکاری که در دست داشت و تیر هوایی میزد، وارد شد؛ من هم اسلحهام را برداشتم اما ناگهان یکی از دوستان حمید با پشت قمه ضربهای به گردنم زد که تعادلم را از دست دادم و چون که اسلحه در دستانم بود، ناخودآگاه شلیک کردم و گلوله به حمید خورد.»
با تکمیل تحقیقات، برای همه متهمان کیفرخواست صادر و پرونده برای رسیدگی به شعبه ۵ دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
اولین جلسه دادگاه
در ابتدای این جلسه، مادر مقتول به جایگاه رفت و برای برادرزادهاش درخواست قصاص کرد.
بعد از آن متهم به جایگاه رفت و گفت: «من نمیخواستم پسرعمهام را بکشم. گلوله ناخواسته شلیک شد و من از ترسم فرار کردم.»
در پایان جلسه، قضات پس از بررسی مدارک و مستندات و درخواست ولی دم، خسرو را به قصاص محکوم کردند.
نقض حکم از سوی دیوان عالی کشور
وقتی پرونده به دیوان عالی کشور رفت، قضات دیوان حکم قصاص خسرو را با این دلیل که مادر مقتول پیشتر رضایت بدون قید و شرطش را اعلام کرده بود نقض کردند و خواستار رسیدگی مجدد به اتهام خسرو شدند.
در این میان مادر مقتول به دادگاه رفت و مدعی شد این رضایتنامه صوری بوده و برای اینکه پلیس ترکیه در استرداد متهم همکاری کند، او به ناچار رضایت داده بود.
قضات دیوان پس از اظهارات ولی دم، عنوان کردند در هیچ کجای رضایتنامه قید نشده که سند صوری است و باید موضوع بررسی شود.
دومین جلسه دادگاه
با تکمیل تحقیقات، پرونده دوباره مورد بررسی قرار گرفت و ولی دم بار دیگر بر ارائه رضایتنامه صوری تأکید کرد و گفت: «من هیچ گاه نمیتوانم از خون پسرم بگذرم. مأموران به من گفتند اگر پلیس ترکیه به این نتیجه برسد که متهم پس از استرداد فقط زندانی میشود، سریعتر او را تحویل ما میدهد. از این رو از من خواستند یک رضایتنامه صوری بنویسم تا با استناد به آن کشور ترکیه قاتل پسرم را تحویل دهد. اما من هرگز او را نبخشیدم و حالا هم درخواستم قصاص است.»
بعد از آن متهم دوباره اظهارات قبلیاش را تکرار کرد و گفت: «من ناخواسته شلیک کردم و قصدم کشتن پسرعمهام نبود.»
با پایان جلسه، دادگاه قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.
